zevende week
Door: maud hendriks
25 Juni 2016 | Malawi, Chitseko
deze week mocht ik beginnen op de bevallingen. ik keek er wel naar uit omdat het een ervaring is die je in Nederland nooit gaat mee maken.
maandag was meteen een drukke dag. er waren een hoop vrouwen binnen gekomen die op het punt stonden om te gaan bevallen. sochtends vroeg hadden we meteen een bevalling. het was een vrouw van 40 jaar oud en dit werd haar 9e kind. Ja je hoort het goed, het 9e kind. Wij keken er ook even van op want bij ons is dat niet meer gebruikelijk, maar hier is dat heel normaal. De vrouw heeft in totaal 20 minuten geperst en de bevalling verliep best soepel. het kind zelf, een meisje van iets minder dan 4kg, huilde ook vrijwel meteen. De baby word warm gehouden onder een lamp en in doeken gewikkeld. Dit is echt heel schattig. ook steken ze soms een tongetje uit.
dinsdag was een best heftige dag. we begonnen sochtends vroeg meteen met een bevalling. het was een vrouw met al 4 kinderen. Ook hier ging de bevalling goed en binnen iets minder dan 20 minuten was het meisje van iets minder dan 3.5 kg geboren. ik hield het meisje in mijn armen en het is zo klein en schattig. je wilt het bijna niet terug geven aan de moeder. en het allergrappigste is dat de baby's als ze geboren worden gewoon blank zijn, ze kleuren pas na paar dagen bruin. vrijwel meteen na deze bevalling hadden we er nog een. Het was een vrouw met al 6 kinderen. De verpleegkundige probeerde de harttonen van het kind te luisteren en te tellen maar deze kon ze niet horen. Ze haalde er een arts bij en die dacht in eerste instantie dat de navelstreng om het nekje zat. Ze hebben een echo gemaakt en de vrouw meteen naar de ok gebracht voor een spoed keizersnede. het kind werd zo snel als mogelijk was ter wereld gebracht. Het was een best groot kindje maar het huilde niet. Ze hebben het kindje gereanimeerd en beademd maar dat mocht niet meer baten. het kindje was overleden. ik heb het kindje in mijn armen opgepakt en mee naar de afdeling genomen. Het kleine meisje voelt gewoon nog warm en je bent gewoon aan het hopen dat het nog iets van een teken van leven geeft. Met geen woorden is te beschrijven wat er dan Door je heen gaat. zo'n klein wondertje dat nog niet eens haar moeder heeft mogen zien. ik heb het meisje gewogen en in doeken gewikkeld om vervolgens aan oma te kunne geven. en dan kun je terug naar de ok, omdat moeder nog onder het mes ligt en van niks weet. Ze verloor veel bloed en kreeg een bloedtransfusie en haar baarmoeder is verwijderd, maar is er uiteindelijk goed vanaf gekomen. wat bleek nou, de baarmoeder van de vrouw was los geraakt waardoor de baby geen zuurstof meer kreeg, waardoor het kindje dus uiteindelijk overleden is. weer die onmacht waar je niks tegen kan doen. je leeft zo met die vrouw mee. De hele middag was het eigenlijk verder rustig geweest. om 5 voor 4 kwam er een nieuwe opname binnen. Het was een meisje van 20 jaar oud dat haar eerste kindje zou krijgen. Ze had al 9 cm ontsluiting dus ze mocht bijna gaan bevallen. Ze heeft uiteindelijk een jongen van 2.6 kg ter wereld gezet. in vergelijking met de andere baby's was dit echt een kleintje. het is alleen bizar dat het meisje Rond dezelfde leeftijd als mij is. ik zou me niet kunnen voorstellen dat ik al een kind zou hebben, terwijl we een meisje op de afdeling hebben die 15 is en al haar eerste kind heeft.
woensdag ochtend hadden we weer een bevalling. ook deze bevalling verliep zonder complicaties. het was een jongetje en woog 4 kg. weer een grote baby, maar o zo schattig. hierna hebben we twee prematuurtjes mogen wegen. Ze waren net iets groter dan mijn hand en ik heb niet zo'n grote handen. het is heel bijzonder om te zien hoe deze kindjes vooruitgang boeken. om vijf voor net als gister kwam er weer een nieuwe opname binnen. Ik heb mogen voelen hoe de baby in ligging lag. dat voelt zo raar want je voelt het hoofdje gewoon Door de huid heen. ook waren de contracties van de baarmoeder heel goed te voelen. dat blijft toch bijzonder. het meisje van 18 jaar ging bevallen van haar eerste kind. Het meisje kwam gezond ter wereld en woog 2.6 kg. en het huilde vrijwel meteen, wat een hele grote opluchting is naar gister. het blijft toch iedere keer spannend, want het is niet vanzelf sprekend dat het iedere keer maar weer goed en gezond ter wereld komt. wel heb ik ongelooflijk veel respect voor die meisjes. je bent nog zo jong en zet dan al zo'n wondertje op de wereld en je moet er ook nog is voor gaan zorgen terwijl je zelfs soms nog wel eens een kind bent.
donderdag was een wat rustigere dag. we hebben de vrouwen en de baby's gescreend en sommige met ontslag naar huis gestuurd. smiddags hadden we twee vrouwen die binnen kwamen om te bevallen. De verpleegkundige hoorde geen harttonen meer dus we dachten even dat we weer hetzelfde momentje kregen als dinsdag. maar gelukkig na een echo kwamen ze erachter dat het hartje toch nog klopte. pfieuww weer een grote opluchting. De vrouw werd op haar zij gelegd zodat ze haar weeën goed kon opvangen totdat ze 10 cm ontsluiting had. Iedereen ging weer verder waarmee die gebleven was, komt opeens het hoofdje van het kindje al tevoorschijn. Dus iedereen kwam in een snelvaart tempo weer terug. voordat ze de handschoenen aan konden doen was het hoofdje al geboren. het kindje had meconium ingeslikt waardoor het niet goed kon ademen. het moest uitgezogen worden maar deed nog steeds niet veel, ofja ademen maar daar was alles mee gezegd. Gelukkig heeft de verpleegkundige het kindje stabiel kunnen krijgen en begon het te huilen. Hoe blij je wel niet kunt zijn met het krijsen van een baby. het was een jongetje en woog 2.5 kg.
vrijdag ochtend vertrokken we al om half 6 richting blantyre. vandaag was de dag dat we inkopen gingen doen voor alle donaties die we opgehaald hebben. Alle 6 plus sheilah gingen we mee in de ambulance (jeep). het is ongeveer 3.5 uur tijden dus rond 9 uur kwamen we aan. we zijn eerst naar een winkel geweest waar ze kantoorartikelen hadden. Daar hebben we rekenmachines, papier, lijm, nietmachines en klokken gekocht. hierna zijn we Door gereden naar een winkeltje waar we wieltjes voor onder de karretjes gekocht hebben (onder de helft zit geen wieltjes of ze doen het niet of zijn kapot. waardoor ze de karretjes plus spullen zoals echoapparaten of medicijnen moet duwen of optillen). ook hebben we hier schorten laten maken voor in de ok en voor de schoonmakers en karretjes waarmee bedden vervoerd kunnen worden (maar een kant van het bed heeft wieltjes). Hierna zijn we naar een hele grote stoffenwinkel gereden waar we stoffen hebben uitgezocht voor de privacy in het ziekenhuis. je kunt hierbij denken aan gordijnen op de ramen of gordijnen tussen de bedden in. Voor de kinderafdeling hebben we een super leuke print uitgezocht. foto's volgen nog! na deze inkopen hadden we onderhand toch wel honger en zijn we naar de KFC gereden om friet met kip te kunnen eten. weer was het genieten, want kipnuggets heb ik toch echt wel gemist deze 2 maanden. Na de lunch zijn we naar een winkeltje gereden wat allemaal plastic spullen verkoopt. Hier hebben we 20 stoelen gehaald voor in de vergader ruimte. Hier word het morning report gehouden maar oo thee gedronken of presentaties gegeven. 9 van de 10 keer zijn er niet genoeg stoelen en ook veel stoelen zijn aan vernieuwing toe. Toen zijn we doorgereden naar een medische winkel waar we bloeddruk meters en schoenen voor ok hebben gekocht. sommige afdelingen in het ziekenhuis hebben geen bloeddrukmeter en de schoenen op de ok zijn echt slecht voor je voeten. Ze zijn heel dun en niet bestendig om er lang op te kunnen staan. en dat is soms toch wel belangrijk. als allerlaatste zijn we naar een winkel gereden waar ze alles hadden. Hier hebben we lampen gekocht die ze snacht konden gebruiken als de stroom uit zou vallen, niet elke afdeling heeft deze. ook hebben we een nieuwe bureaustoel gekocht voor sheilah. haar eigen bureau stoel was slecht om in te zitten en veel te groot waardoor ze snel last kreeg van haar rug. met al deze spullen konden we uiteindelijk om half 8 naar huis rijden. 10 over 10 kwamen we uiteindelijk thuis. Het was een super lange dag maar we hebben nog niet alles waardoor we nog een keer terug moeten. we willen graag een aggregraat erbij kopen voor afdelingen die dit niet hebben zoals de kinder en de mannen en vrouwen. veel mensen liggen hier aan de zuurstof en kunnen dit niet krijgen als de stroom uitvalt. ook moeten we nog een videorecorder voor op de kinderafdeling, grote afvalbakken en nog meer schoenen voor op de ok.
het was een week met veel indrukken. soms zo tegenstrijdig tegen over elkaar. Maar wauw wat mag ik hier veel leren en ervaring op doen. De tijd gaat veelste snel en ik zou nog niet naar huis willen hoor! maandag mag ik nog een week op de bevallingen staan, wat ik natuurlijk ontzettend leuk vind.
tionana! (See you in het chichewa)
maandag was meteen een drukke dag. er waren een hoop vrouwen binnen gekomen die op het punt stonden om te gaan bevallen. sochtends vroeg hadden we meteen een bevalling. het was een vrouw van 40 jaar oud en dit werd haar 9e kind. Ja je hoort het goed, het 9e kind. Wij keken er ook even van op want bij ons is dat niet meer gebruikelijk, maar hier is dat heel normaal. De vrouw heeft in totaal 20 minuten geperst en de bevalling verliep best soepel. het kind zelf, een meisje van iets minder dan 4kg, huilde ook vrijwel meteen. De baby word warm gehouden onder een lamp en in doeken gewikkeld. Dit is echt heel schattig. ook steken ze soms een tongetje uit.
dinsdag was een best heftige dag. we begonnen sochtends vroeg meteen met een bevalling. het was een vrouw met al 4 kinderen. Ook hier ging de bevalling goed en binnen iets minder dan 20 minuten was het meisje van iets minder dan 3.5 kg geboren. ik hield het meisje in mijn armen en het is zo klein en schattig. je wilt het bijna niet terug geven aan de moeder. en het allergrappigste is dat de baby's als ze geboren worden gewoon blank zijn, ze kleuren pas na paar dagen bruin. vrijwel meteen na deze bevalling hadden we er nog een. Het was een vrouw met al 6 kinderen. De verpleegkundige probeerde de harttonen van het kind te luisteren en te tellen maar deze kon ze niet horen. Ze haalde er een arts bij en die dacht in eerste instantie dat de navelstreng om het nekje zat. Ze hebben een echo gemaakt en de vrouw meteen naar de ok gebracht voor een spoed keizersnede. het kind werd zo snel als mogelijk was ter wereld gebracht. Het was een best groot kindje maar het huilde niet. Ze hebben het kindje gereanimeerd en beademd maar dat mocht niet meer baten. het kindje was overleden. ik heb het kindje in mijn armen opgepakt en mee naar de afdeling genomen. Het kleine meisje voelt gewoon nog warm en je bent gewoon aan het hopen dat het nog iets van een teken van leven geeft. Met geen woorden is te beschrijven wat er dan Door je heen gaat. zo'n klein wondertje dat nog niet eens haar moeder heeft mogen zien. ik heb het meisje gewogen en in doeken gewikkeld om vervolgens aan oma te kunne geven. en dan kun je terug naar de ok, omdat moeder nog onder het mes ligt en van niks weet. Ze verloor veel bloed en kreeg een bloedtransfusie en haar baarmoeder is verwijderd, maar is er uiteindelijk goed vanaf gekomen. wat bleek nou, de baarmoeder van de vrouw was los geraakt waardoor de baby geen zuurstof meer kreeg, waardoor het kindje dus uiteindelijk overleden is. weer die onmacht waar je niks tegen kan doen. je leeft zo met die vrouw mee. De hele middag was het eigenlijk verder rustig geweest. om 5 voor 4 kwam er een nieuwe opname binnen. Het was een meisje van 20 jaar oud dat haar eerste kindje zou krijgen. Ze had al 9 cm ontsluiting dus ze mocht bijna gaan bevallen. Ze heeft uiteindelijk een jongen van 2.6 kg ter wereld gezet. in vergelijking met de andere baby's was dit echt een kleintje. het is alleen bizar dat het meisje Rond dezelfde leeftijd als mij is. ik zou me niet kunnen voorstellen dat ik al een kind zou hebben, terwijl we een meisje op de afdeling hebben die 15 is en al haar eerste kind heeft.
woensdag ochtend hadden we weer een bevalling. ook deze bevalling verliep zonder complicaties. het was een jongetje en woog 4 kg. weer een grote baby, maar o zo schattig. hierna hebben we twee prematuurtjes mogen wegen. Ze waren net iets groter dan mijn hand en ik heb niet zo'n grote handen. het is heel bijzonder om te zien hoe deze kindjes vooruitgang boeken. om vijf voor net als gister kwam er weer een nieuwe opname binnen. Ik heb mogen voelen hoe de baby in ligging lag. dat voelt zo raar want je voelt het hoofdje gewoon Door de huid heen. ook waren de contracties van de baarmoeder heel goed te voelen. dat blijft toch bijzonder. het meisje van 18 jaar ging bevallen van haar eerste kind. Het meisje kwam gezond ter wereld en woog 2.6 kg. en het huilde vrijwel meteen, wat een hele grote opluchting is naar gister. het blijft toch iedere keer spannend, want het is niet vanzelf sprekend dat het iedere keer maar weer goed en gezond ter wereld komt. wel heb ik ongelooflijk veel respect voor die meisjes. je bent nog zo jong en zet dan al zo'n wondertje op de wereld en je moet er ook nog is voor gaan zorgen terwijl je zelfs soms nog wel eens een kind bent.
donderdag was een wat rustigere dag. we hebben de vrouwen en de baby's gescreend en sommige met ontslag naar huis gestuurd. smiddags hadden we twee vrouwen die binnen kwamen om te bevallen. De verpleegkundige hoorde geen harttonen meer dus we dachten even dat we weer hetzelfde momentje kregen als dinsdag. maar gelukkig na een echo kwamen ze erachter dat het hartje toch nog klopte. pfieuww weer een grote opluchting. De vrouw werd op haar zij gelegd zodat ze haar weeën goed kon opvangen totdat ze 10 cm ontsluiting had. Iedereen ging weer verder waarmee die gebleven was, komt opeens het hoofdje van het kindje al tevoorschijn. Dus iedereen kwam in een snelvaart tempo weer terug. voordat ze de handschoenen aan konden doen was het hoofdje al geboren. het kindje had meconium ingeslikt waardoor het niet goed kon ademen. het moest uitgezogen worden maar deed nog steeds niet veel, ofja ademen maar daar was alles mee gezegd. Gelukkig heeft de verpleegkundige het kindje stabiel kunnen krijgen en begon het te huilen. Hoe blij je wel niet kunt zijn met het krijsen van een baby. het was een jongetje en woog 2.5 kg.
vrijdag ochtend vertrokken we al om half 6 richting blantyre. vandaag was de dag dat we inkopen gingen doen voor alle donaties die we opgehaald hebben. Alle 6 plus sheilah gingen we mee in de ambulance (jeep). het is ongeveer 3.5 uur tijden dus rond 9 uur kwamen we aan. we zijn eerst naar een winkel geweest waar ze kantoorartikelen hadden. Daar hebben we rekenmachines, papier, lijm, nietmachines en klokken gekocht. hierna zijn we Door gereden naar een winkeltje waar we wieltjes voor onder de karretjes gekocht hebben (onder de helft zit geen wieltjes of ze doen het niet of zijn kapot. waardoor ze de karretjes plus spullen zoals echoapparaten of medicijnen moet duwen of optillen). ook hebben we hier schorten laten maken voor in de ok en voor de schoonmakers en karretjes waarmee bedden vervoerd kunnen worden (maar een kant van het bed heeft wieltjes). Hierna zijn we naar een hele grote stoffenwinkel gereden waar we stoffen hebben uitgezocht voor de privacy in het ziekenhuis. je kunt hierbij denken aan gordijnen op de ramen of gordijnen tussen de bedden in. Voor de kinderafdeling hebben we een super leuke print uitgezocht. foto's volgen nog! na deze inkopen hadden we onderhand toch wel honger en zijn we naar de KFC gereden om friet met kip te kunnen eten. weer was het genieten, want kipnuggets heb ik toch echt wel gemist deze 2 maanden. Na de lunch zijn we naar een winkeltje gereden wat allemaal plastic spullen verkoopt. Hier hebben we 20 stoelen gehaald voor in de vergader ruimte. Hier word het morning report gehouden maar oo thee gedronken of presentaties gegeven. 9 van de 10 keer zijn er niet genoeg stoelen en ook veel stoelen zijn aan vernieuwing toe. Toen zijn we doorgereden naar een medische winkel waar we bloeddruk meters en schoenen voor ok hebben gekocht. sommige afdelingen in het ziekenhuis hebben geen bloeddrukmeter en de schoenen op de ok zijn echt slecht voor je voeten. Ze zijn heel dun en niet bestendig om er lang op te kunnen staan. en dat is soms toch wel belangrijk. als allerlaatste zijn we naar een winkel gereden waar ze alles hadden. Hier hebben we lampen gekocht die ze snacht konden gebruiken als de stroom uit zou vallen, niet elke afdeling heeft deze. ook hebben we een nieuwe bureaustoel gekocht voor sheilah. haar eigen bureau stoel was slecht om in te zitten en veel te groot waardoor ze snel last kreeg van haar rug. met al deze spullen konden we uiteindelijk om half 8 naar huis rijden. 10 over 10 kwamen we uiteindelijk thuis. Het was een super lange dag maar we hebben nog niet alles waardoor we nog een keer terug moeten. we willen graag een aggregraat erbij kopen voor afdelingen die dit niet hebben zoals de kinder en de mannen en vrouwen. veel mensen liggen hier aan de zuurstof en kunnen dit niet krijgen als de stroom uitvalt. ook moeten we nog een videorecorder voor op de kinderafdeling, grote afvalbakken en nog meer schoenen voor op de ok.
het was een week met veel indrukken. soms zo tegenstrijdig tegen over elkaar. Maar wauw wat mag ik hier veel leren en ervaring op doen. De tijd gaat veelste snel en ik zou nog niet naar huis willen hoor! maandag mag ik nog een week op de bevallingen staan, wat ik natuurlijk ontzettend leuk vind.
tionana! (See you in het chichewa)
-
25 Juni 2016 - 16:08
Pap En Mam :
Maud ,
Het is iedere week weer een leuk om jouw verhaal te lezen.
Het is mooi te zien dat de simpele dingen hier , daar toch niet zo van zelf sprekend zijn .
Voor ons ,is leuk om te zien hoe je er iedere week er weer van geniet om mensen daar te mogen en kunnen helpen.
De mensen van het ziekenhuis zullen wel tros op jullie zijn en ook met de spullen die ze van jullie hebben gekregen.
Nog veel leerplezier van je trotse
Papa Mama en Fleur
-
25 Juni 2016 - 17:13
Elly Dinnissen:
Hoi Maud,
Wat heb jij weer veel geleerd over hoe wonderlijk een geboorte van een kind is. Mooi om te lezen hoe jij dit beleefd. Jullie mogen zeker trots zijn. Dit zijn wij ook op jullie!
Weer veel succes aankomende week.
Groetjes Elly -
25 Juni 2016 - 20:43
Riek Thelosen:
hallo Maud
Wat een verhaal je hebt weer veel beleefd en ook geleerd
Ik wens jullie allemaal veel succes.
Groetjes Oma. -
25 Juni 2016 - 23:26
Thea Maas:
Hoi Maud
Wat heb je toch weer veel meegemaakt.
Maar volgens mij vind je de afdelingen waar je tot nu toe gewerkt hebt,
allemaal wel leuk.
Je hebt al veel geleerd en meegemaakt de laatste tijd.
Je doet het goed meid!
Groetjes van ome Jan en tante Thea. -
26 Juni 2016 - 10:47
Lonneke:
Lieve Maud,
Ik zit met tranen in mijn ogen jouw verslag te lezen. Wat maak je toch veel mee en hoe onwaarschijnlijk sterk ben je! Diepe respect voor alles wat je doet, meemaakt en leert in deze maanden.
Geniet nog van alle indrukken die je opdoet!
Lieve groet,
Lonneke
en natuurlijk dikke knuffel van Meike, Noortje en Bram..
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley